The Single Connection

The Single Connection: Paul Carrack

Joe default

Ik heb een voorliefde voor zangers/zangeressen die lak hebben aan een imago, die niet zwichten op met de meest hippe producer van het moment en gewoon hun geweten volgen. Geen Lady Gaga’s of Justin Biebers voor mij, wel -vaak wat anonieme – muzikanten met een hoog nerd-gehalte… tot ze hun stem openzetten. Zaterdag laat ik er zo twee horen. Zet hun naam in huizenhoge letters op de affiche: ze zullen geen zalen doen vollopen. Paul Carrack is er één van. In Duitsland durven ze hem wel op de affiche van de Night Of The Proms te zetten, hier niet (heb ik uit goede bron vernomen). Hits kan hij bij de vleet voorleggen, maar altijd bij een andere groep of onder een andere gedaante: How Long (als zanger van Ace), Tempted (als zanger van Squeeze), The Living Years (als Mike & The Mechanics), Don’t Shed A Tear (als zichzelf). Een gouden stem die bovendien door Roxy Music, Joe Cocker, Diana Ross, Rod Stewart en vele anderen als muzikant werd betrokken bij plaatopnames. Hij kan op straat rondlopen zonder dat iemand zo nodig met hem een selfie wil maken maar kan op waardering & respect rekenen bij de echte muziekliefhebber en collega’s. En zo verging het jaren eerder ook Tony Burrows. Hij was sessiemuzikant en zanger voor alle werk. Eind jaren 60 was dat vaak zo: een studio had een vaste zanger die waar nodig insprong en die liedjes zingen als een opdracht zag. Maar Tony Burrows zong op korte tijd zo wel 5 bestsellers in: “Let’s go to San Francisco” voor The Flowerpot Men, “United We Stand” voor Brotherhood of Man, “Love Grows” voor Edison Lighthouse (No 1 in Engeland), “My Baby Loves Lovin” voor White Plains en “Gimme Dat Ding” voor The Pipkins. Geen van deze 5 acts had een echte zanger en Tony Burrows klaarde de klus en schrok toen hij enkele maanden later met 3 nummers in de Britse top tien stond. Groepjes zonder zanger & zonder gezicht zijn geen lang leven beschoren en niemand uit dit kwintet kon het succes verlengen: 5 one hit wonders, maar in feite de 5 hits van Tony Burrows in amper enkele maanden tijd: niemand die hem dat nadoet.