Cliff Richard wordt over enkele dagen (14 oktober) 74. Het wordt een verjaardag in mineur na de aantijgingen die zijn onkreukbare imago schade hebben berokkend eind augustus. Ook al wordt er geopperd dat Richard onterecht hard werd aangepakt en te kijk werd gezet in sommige media: het kwaad is geschied.
Cliff heeft zich voorgenomen – eens zijn onschuld bewezen is – om zich uit het publieke leven terug te trekken en naar India te verhuizen. Daar werd hij ook geboren in de stad Lucknow in 1940 als Harry Webb. Toen hij begon als tieneridool in 1958 geloofde geen enkele muziekjournalist dat hij het zou uitzingen tot vandaag en dat hij zelfs nog tussen 2000 en 2014 drie Britse top 5 hits zou scoren. Cliff Richard ging muzikaal met zijn tijd mee maar bleef altijd zijn brave imago trouw en zelfs als hij een vleugje rock aan zijn nummers toevoegde, waakte hij erover dat fans van het eerste uur niet zouden afhaken.
Bijna was het zover in 1976, toen Cliff met “Devil Woman” een knieval deed naar de Amerikaanse hitparade, waar hij tot dan toe nooit een ereplaats kon opeisen. Hoewel hij met zo’n titel de christelijke gemeenschap waartoe hij behoorde tegen de haren streek, bereikte hij uitgerekend met die duivelse lokroep voor het eerst in Amerika de top tien. Cliff bleef daar een rariteit en hij kon het succes in de USA amper 2 keer herhalen. Maar voor de Europese markt wrong hij zich in allerlei bochten om zijn populariteit te handhaven: hij nam zelfs een handvol liedjes in het Duits op. Achteraf bekeken had Cliff Richard vaak een foute neus op zijn bril, had hij alle redenen om zijn huiskapper te ontslaan (dat nektapijt tot halfweg jaren 80!) en was zijn showkleding vaak even gewaagd (en even snel gedateerd) als die van onze Nicole & Hugo, maar zijn liedjes hebben – op enkele schaarse uitzonderingen na – niets van hun charme verloren. Ook niet zijn meer hoempapa-getinte meezingers of wollige ballades. Cliff tilde het altijd op naar een hoger niveau.
In 95 werd hij tot ridder gekroond. En sinds enkele weken heeft hij zijn dubbelganger, niet in Madame Tussaud in Londen (waar hij toch wel een plaats verdient), wel als pop bij een bejaard echtpaar in Norfolk. De dames des huizes rijdt alleen veilig als Cliff naast haar zit. Zeg maar: A Living Doll.
Zaterdag hoor je zijn wat vergeten hits in de single connection!
Michel Follet
DPG Media NV 