Zaterdag laat ik Ayumi Hamasaki, Yumi Matsuhoya, Akina Nakamori en Noriyuki Maikhara horen in de single connection. Nee, ik slik geen foute pillen, het zijn één voor één waanzinnig populaire artiesten in Japan. En als ik schrijf waanzinnig, bedoel ik ook: waan-zin-nig.
Ayumi Hamasaki verkocht tot op heden meer dan 50 miljoen cd’s. Yumi, Akina & Noriyuki moeten zich tevreden stellen met 30 à 40 miljoen verkochte albums en in feite worden ze allemaal gepasseerd door B’z, een Japanse hardrockband. De best verkochte single (net geen 5 miljoen exemplaren) draagt de ronkende titel “Oyogé! Taiyaki-kun” en stond in 1975 elf weken op nummer één. Zanger Masato Shimon zingt het met weinig passie en het liedje hoor ik zo in de plaatselijke karaoke-bar, maar de doorsnee Japanner zal daar wellicht helemaal anders over denken. Ik probeerde google translate in te schakelen om “Oyogé! Taiyaki-kun” in deftig Nederlands te vertalen, maar de vertaalcomputer detecteert het niet als Japans, maar als Swahili. Vreemd dat de tweede grootste muziekmarkt ter wereld zo weinig bekende namen naar Europa kan exporteren. Zo weinig? Zo goed als niemand.
Ik laat twee artiesten horen die wel naam en faam verwierven: Kyu Sakamoto en Ryuichi Sakamoto, overigens géén familie van elkaar. Kyu scoorde zelfs de enige Japanse nummer één hit in Amerika, Riuchi maakte carrière als acteur, synthesizerpionier en popidool bij The Yellow Magic Orchestra. Hun instrumentale “Rydeen” verwierf een cultstatus door de jaren heen. Maar Ryuichi Sakamoto zal je vooral onthouden van “Merry Christmas Mr. Lawrence” en dat bezwerende melodietje dat na de gelijknamige film uit 1983 in je hoofd bleef spoken. Heel af en toe zwichten de Japanners ook voor een Westers melodietje, al blijft de verkoop ver onder die van hun eigen vedetten. Elton John, Mariah Carey, Celine Dion en zelfs de Nederlandse Shocking Blue staan in de top tien van best verkochte buitenlandse singles aller tijden, maar de primus van de klas is een meezinger uit 1972, die met 4 jaar vertraging in Japan meer dan 2 miljoen exemplaren verkocht: “Beautiful Sunday” van Daniel Boone. De zanger staat hier gebrandmerkt als een eendagsvlieg maar dankzij die Japanse superhit (die hij zelf schreef) is Boone zonder dat iemand er weet van heeft multimiljonair.
Michel
DPG Media NV 