Een paar weken geleden ondernam ik weer eens een poging om archiefkasten uit te mesten. Ik hamster zoveel folders, krantenknipsels en foto’s over alles wat me passioneert dat ik mijn brandverzekering ieder jaar dubbel & dik betaal omdat mijn huis voor 85% uit papier & karton is opgebouwd. Maar soms kom je dan relikwieën op het spoor die je niet achteloos wil weggooien en liever een fijne bestemming geeft. In een blinkende doos zaten een veertigtal posters uit de diverse bladen uit mijn jeugdjaren. Het viel me op hoeveel tijdschriften toen muziekidolen een podium gaven. Uit Nederland werden Popfoto (dat mijn zus kocht als ze niet krap bij kas zat), Muziekexpress en de Hitkrant aangeleverd. In Vlaanderen was er Hitorama dat vooral de Vlaamse zangers naar voren schoof. Later kwamen daar Popshop en Hitposter bij. In de zomervakantie spoelden we met ons gezin aan tussen Saint-Tropez en Nice en kochten in de winkel Salut Les Copains of Podium. En bij ons was er Jukebox dat helemaal werd versnipperd omdat er zoveel songteksten in stonden. Die werden uitgeknipt en bij het hoesje van de bijhorende single gestoken. Elk blad had toen al een handvol gadgets binnenin: stickers, prints om een T-shirt te strijken, vinylplaatjes met het levensverhaal van een zanger/groep (die je alleen kop afspelen met een 5 frankstuk op de arm van de platenspeler anders bleef de pickupnaald niet in de groef zitten). Maar wat voor mij de doorslag gaf om wél Popshop en niet Hitposter te kopen die maand was de grote poster in het hart van het blad.
En die geef ik nu weg week na week op zaterdag in de single connection. Sommige posters vertonen sporen van punaises, anderen bleven opgeplooid en ongeschonden omdat ik ook astronauten en filmacteurs een plek gaf aan mijn muur. Omdat ik zeker weet dat het zeldzame hebbedingetjes zijn – zeker voor fans van de desbetreffende groep of artiest – en omdat ik wil dat dit niet zomaar verdwijnt tussen het oud papier, las ik voortaan het ‘postermoment’ in, wekelijks in de single connection.
DPG Media NV 